لا ندرک!اول: برمنکرش لعنت، البته نه اين که بين آقايون مرد نيست. دوم: ديگه اين قبيل مسائل قبح نداره، جز براي ما اُمل ها! نه ما به جايي رسديم که خدا پرده رو از چشممون بزنه کنار، نه در توانمون هست که پرده ستاريتش رو پاره کنيم؛ آن چه من ديدم غير از من هم مي ديد. سوژه در عکاسي يعني همين، به حريم خصوصي کسي هم تجاوز نکرديم، مسجد خانه خداست و من هم از خانه خدا عکس گرفتم! حالا همه اين ها به کنار، آخوند دانشگاه ديده ديگه چه صيغه اييه؟ من آخوندم کجا بود؟ کامنتتون دو تا چهارم داره! تازگيا پنالتي هم ميزنه(رگ غيرت). سر زديم سرکار خانم. نقد حوزه را با زبان و منطق تاکسي قبول ندارم، حوزه بايد با زبان حوزوي نقد شود. در زمينه آموزش زبان در حوزه کلاسهايي هست که هر کس عشقش بکشد مي تواند برود فراگيرد، يکي را که خودم حداقل خبر دارم در مدرسه اي در نزديکي همين موسسه داير است. در مورد مبلغ خودم نظرم اين است که اگر کاري کنيم که بومي ها خودشان مبلغ بشوند بهتر از اين است که ما زبانشان را ياد بگيريم و مبلغ شويم-نه اينکه ياد نگيريم ولي آن تاثيرش بيشتر است-، چرا که فرهنگ لزوما با يادگيري زبان منتقل نمي شود و بومي ها اشناتر بر فرهنگ خود هستند.موسسات و مدارس هم براي طلاب خارجي فراوان در قم هست. تا جايي که مي دونم دوره هاي آموزشي حوزه محدود به دوره هاي رسمي نيست، بلکه دوره سفيران هدايت که آموزش کوتاه مدت هست براي همين امر تبليغ در نظر گرفته شده. خودم هم مي دانم که فراگيري قواعد عربي مشقت آور است اما چاره چيست؟ خدا زبانش در قرآن عربي بوده و ائمه ما نيز عرب بودند، براي شکافتن کلامشان لاجرم از فراگيري اين زبان هست. پاسخ من هم بسيار طولاني شد. عمومي بود، عمومي مي ماند.