سلام عليکم.خواهش ميکنم.تا جاييکه بلد باشم، پاسخ سوالات را ميدهم. 1) بر اساس تعريف فقهي عدالت، معلوم مي شود که اگر کبيره اي از فقيه سر زد، يا بر صغائر مداومت داشت، پس از عدالتش ساقط مي گردد. اما همين اسقاط عدالت نياز به دليل محکم و قاطع دارد، يعني بايد اينقدر آشکار و بَيّن باشد که ديگر جاي شک و شبهه اي باقي نماند. پس تا جاييکه از دست دادن عدالتش آشکار نشده، اصل بر دوام عدالتش است. حال اگر ولي فقيه عدالتش را از دست داد، خود به خود از مقامش ساقط مي شود، وظيفه مجلس خبرگان رهبري بررسي فقدان شرايط رهبري است، يعني ايشان بررسي و کشف مي کنند که آيا رهبر همچنان بر شرايطش باقي است يا خير، ولي حق عزل را ندارند، چرا که او خود به خود با از دست دادن عدالت عزل شده. پس نظر مجلس خبرگان در اينجا براي مردم حجت شرعي است، اگر ايشان راي به عدم صلاحيت رهبري دادند، حجت بر مردم تمام است و ميتوانند ديگر از وي تبعيت نکنند. 2)مشخص است که مردم با واسطه مجلس خبرگان بر ولي فقيه نظارت ميکنند، همانگونه که با واسطه مجلس شورا بر رئيس جمهور نظارت دارند. اينکه هر فرد بخواهد شخصا نظارت کند و نظارت وي هم جنبه حقوقي داشته باشد، در جايي مطرح نشده. اينکه چه مدارجي را بايد طي کند در قانون مشخص است، يعني هم بايد اجتهاد داشته باشد، هم درجه عدالت را داشته باشد، و هم قدرت مديريت و استعداد رهبري داشته باشد. اما وي ولايت را از مردم نميگيرد، درست است که مردم با واسطه مجلس خبرگان مصداق ولي فقيه را تعيين ميکنند، اما وي مشروعيت خود را از ايشان نميگرد، بلکه مقبوليت را از ايشان کسب ميکند، مشروعيت ولي فقيه ديگر امري زميني نيست، بلکه اين مشروعيت را شرع مقدس به وي ميدهد. براي مطالعه بيشتر ميتوانيد به اين پايگاه مراجعه فرماييد: http://www.andisheqom.com/Files/velayat.php حق نگهدارتان.