سلام.قبول حق باشد.ببينيد اين دو راهي براي زيارت کربلا در من بود، براي حج تمتع هم در من هست. آيا وقتي بريم که آدم شده باشيم و اونجا چشممون به چيزهاي ديگري باز بشه؟ يا اين که بريم تا آدم بشيم؟ اما هميشه که فرصت وجود نداره، از عمر خود هم که خبر نداريم، اگر هم منتظر آدم شدن هستيم بايد آرزوي زيارت را به گور ببريم، هر چه هم که زمان مي گذرد گناهان بيشتر و جلاي دل کاهش مي يابد. پس با تمام اين اوصاف هر وقت دعوت شديم رد نکنيم!در ضمن حظ معنوي بيشتر از اون که گرفتني باشه، دادنيه! پس اون رو طلب کنيم.