يا رفيق!

اون قدر به قرآن و سوره هاش مسلط نيستم كه هر بحثي شد سريع سوره بيارم اونم با سند ، اون جور كه شما هستي و مي آري! اما يادم هست يكي از سوره هايي كه مروبط به داستان حضرت يوسف بود آيه اي داشت با اين مضمون كه قطعا خداي من بود كه به من رحم كرد وگرنه شك نيست كه جزو زيانكاران مي شدم. شايد هم ظالمان بود. نمي دونم! گفتم كه سواد قراني موجود يُخ! اين رو حضرت يوسف مي گفت بعد از اينكه فريب زليخا رو نخورد. منظورم اينه كه اگه به خودمون باشه شيطان رو مي كشيم پشت سرمون! و باز هم خداي لطيف ما! و باز هم خداي با معرفت لطيف ما!

اون دو تا رباعي و يه دونه دوبيتي هم قشنگ هستن. مخصوصا تعبير ميل گندم كردن! اسم شاعرش چيه؟ اسم اين خواننده چي؟