يه مردي بود حسينقلي

چشاش سياه لپاش گلي

غصه و قرض و تب نداشت

اما واسه خنده تب نداشت...

اما واسه خنده لب نداشت*

بيشتر وقتها حرف نزدن خيلي جالب تر از حرف زدن است.

گاهي به مرد شعر شاملو حسودي ام مي شود. هماني كه لب نداشت. شعرش رو شنيده اي؟

چه نگاه عجيبي داره...

داد نزن
فرياد سکوتت گوش فلک را کر کرده
بيا و به اين همه شلوغي پايان بده
همين!

شما كه موي صورت نداري گر گري!!!!!!از چديگم نمي توني مايه بزاري چون نداري ببينم حالا چرا زورت اومده به قرتي خودت كه اوج مصادره به مطلوبي و داري دين با نفست قياس مي كني پس ساكت باش تا به قول خودت ساكتت نكنن